รอยต่อ ภาคกลาง-ภาคใต้

ชมเหยี่ยวอพยพ

เขาเรดาห์ สาเหตุที่ทำให้บริเวณเขาเรดาร์และเขาดินสอ สามารถมองเห็นนกเหยี่ยวได้ชัดเจนที่สุดนั้น เนื่องมาจากจังหวัดชุมพรและจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีแนวเทือกเขาตะนาวศรีทอดตัวยาวเป็นแนวจากเหนือจรดใต้ ด้านทิศตะวันออกเป็นที่ราบขนาดใหญ่ ทำให้บริเวณดังกล่าวเป็นพื้นที่เสมือนคอขวด หรือที่เรียกว่า "คอคอดกระ" ซึ่งเป็นส่วนที่แคบที่สุดของแหลมมลายู โดยฝูงเหยี่ยวอพยพจะบินย้ายถิ่นฐานจากทางเหนือบริเวณเทือกเขาในภาคใต้ของประเทศจีน เข้าสู่ประเทศไทยในภาคเหนือ อพยพตามแนวเทือกเขาภาคตะวันตก และรวมพลกับเหยี่ยวสายตะวันออกเฉียงเหนือที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เพื่อมุ่งหน้าผ่านจังหวัดชุมพรไปยังประเทศมาเลเซีย แหล่งอาหารที่ยังคงความอุดมสมบูรณ์ และระหว่างเส้นทางที่เหยี่ยวเดินทางนั้นถือเป็นพื้นที่ที่มีความสมดุลของธรรมชาติเป็นอย่างมาก เพราะเหยี่ยวเป็น "ผู้ล่า" เพื่อควบคุมประชากรของแมลง ศัตรูพืช และหนูที่เป็นอาหาร ไม่ให้มีปริมาณมากเกินไปอีกด้วย

เขาเรดาห์ อ.สะพานน้อย จ.ประจวบคีรีขันธ์ ตลอดเดือนตุลาคม – พฤศจิกายนของทุกปี เหยี่ยวนับร้อย นับพันตัว บินอพยพหนีสภาพอากาศหนาวเย็น ภาวะขาดแคลนอาหารและน้ำที่กลายเป็นน้ำแข็ง เหนือถิ่นอาศัยในฤดูผสมพันธุ์ที่บริเวณโดยรอบขั้วโลกเหนือ และเขตอบอุ่น อาทิ ประเทศรัสเซีย จีน มองโกเลีย เกาหลี และญี่ปุ่น มุ่งหน้าสู่ทิศใต้ผ่านประเทศไทยมาอาศัยในฤดูหนาวในภาคใต้ของไทย มาเลเซีย อินโดนีเซียและฟิลิปปินส์