ไส้ถั่วดำ...สนม้าย...

ร้านซาลาเปา

ดูเหมือนว่า ผมอาจมาเย็นไปหน่อย...บางร้านเริ่มปิดแล้ว

ร้านบุญเจิม

ร้านโกหยุย ซาลาเปา และขนมจีบ

สองฝากถนน ขายกันแต่ ซาลาเปา และขนมจีบ

พูดถึง ขนมจีบ ก็ขอชิมดูหน่อย...

ใช้ได้ดีทีเดียว....สรุปว่าทั้งซาลาเปาและขนมจีบ คือ อาหารมื้อเย็นนี้ไปเลย

ร้านเจ้กุ้ง

ร้านเจ้ป๋าย

ผมขอบรรยายประวัติหมู่บ้าน ทับหลี ซะหน่อย

บ้านทับหลี เดิมเป็นบริเวณร้าง ตั้งอยู่บนที่ลาดเชิงเขาริมแม่น้ำกระบุรี ชาวบ้านได้สร้างท่าเทียบเรือเพื่อสัญจรในแม่น้ำกระบุรี

ครั้นเมื่อวันที่ 16 เม.ย. 2460 พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6 ได้เสด็จประพาสโดยขบวนช้าง จากจ.ชุมพรมาประทับแรมที่พลับพลาทับหลีสุริยวงศ์ซึ่งหม่อมหลี สุริยวงศ์ ได้สละทรัพย์ให้พระยารัษฏานุประดิษฐ์ มหิศรภักดี (คอซิมบี้ ณ ระนอง) สมุหเทศาภิบาล ผู้สำเร็จราชการมณฑลภูเก็ต จัดสร้างขึ้นเป็นพลับพลาจัตุรมุขที่สวยงาม รุ่งขึ้นเส็ดจประพาสโดยทางเรือผ่านที่ว่าการอำเภอกระบุรี ไปยังจังหวัดระนอง หลังจากเสด็จพระราชดำเนินไปแล้ว บริเวณนี้ซึ่งไม่มีชื่อบ้านมาก่อน จีงเรียกขื่อบริเวณนี้ว่า "บ้านทับหลี" จนถึงปัจจุบัน สันนิษฐานว่าคำว่า "ทับ" น่าจะมาจากคำว่า "ที่ประทับ" ตรงกับภาษาถิ่นใต้ใช้เรียกที่พักชั่วคราวในป่าในการออกไปซองป่าหรือล่าสัตว์ ส่วนคำว่า"หลี"น่าจะมาจากชื่อของ หม่อมหลี สุริยวงศ์ ผู้สร้างพลับพลาที่ประทับถวาย

คำขวัญ ตำบลมะมุ

คอคอดกระ มากเหลือต้นจาก

เสด็จพระแข่งเรือ ของฝากซาลาเปา

เมื่อได้ยินคำขวัญ อย่างนี้แล้ว...หากมีโอกาสมาถึง บ้านทับหลี แล้ว อย่าขับเพลิน ลืมซื้อ ซาลาเปา ติดไม้ติดมือไปด้วย เน้อ...