ป้อมดันแคนนอน (Duncannon Fort) ตั้งอยู่บนปลายแหลม หรือคาบสมุทรฮุก เมืองเว็กฟอร์ด เป็นส่วนหนึ่งของเมื่อเก่าภาคตะวันออกของไอร์แลนด์ (Ireland's Ancient East) เป็นหอป้อมปีนตั้งอยู่ทางเข้าปากแม่น้ำ ป้อมแห่งนี้เป็นจุดผ่านไปปากแม่น้ำได้สามสาย คือ แม่น้ำบาร์โรว์ (the River Barrow), แม่น้ำนอร์ (River Nore) และแม่น้ำซูร์ (River Suir) ทางปลายทิศตะวันตก มีแนวรบปืนใหญ่ซึ่งหันปากรบตรงปากแม่น้ำ
แนวรป้องกันบนฝั่ง มีมุมป้อมแดงที่ยื่นออกมาจากส่วนกลางของแนวคูและกำแพง มีการเชื่อต่อขอแนวหอประตูรบ เพื้อให้ทหารรักษาการณ์เคลื่อนพลได้แบบไร่ร่องรอย
ประวัติ:
โครงสร้างทางประวัติศาสตร์แห่งนี้ได้รวบรวมเรื่องราวที่น่าสนใจนับไม่ถ้วนที่มีมากว่า 450 ปี และที่นี่ถือเป็นจุดชมวิวที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งในปากน้ำวอเตอร์ฟอร์ดอัน
แต่เดิมป้อมปราการนี้ถูกสร้างขึ้นโดยพวกนอร์มันในศตวรรษที่ 12 และอาจจะเคยมีป้อมดินที่สร้างขึ้นก่อนหน้านี้โดยเกลิคไอริช (Gaelic Irish) ป้อมปราการที่เห็นในปัจจุบันสร้างขึ้นในปี 1587-88 โดยควีนอลิซาเบธที่ 1 เพื่อป้องกันวอเตอร์ฟอร์ดจากการบุกโจมตีของกองเรือสเปน
มีการปฏิบัติการทางทหารครั้งใหญ่ในช่วงสงครามร่วมใจชาวไอริช (Irish Confederate Wars) ภายใตัการบัญชาการจากผู้ว่าการที่จงรักภักดีลอเรนซ์ เอสมอนด์ (Laurence Esmonde), บารอน เอสมอนด์ ที่ 1 (ฺ1st Baron Esmond) มันถูกปิดล้อมและถูกจับโดยกองกำลังสมาพันธ์คาทอลิกไอริชภายใต้โทมัสเพรสตัน-วิสเคาวน์ ธารา ที่ 1 (Thomas Preston - 1st Viscount Tara) ในเดือนมกราคม - มีนาคม 1645 และเป็นครั้งแรกที่ปื้นครกถูกน้ำมาใช้ในการรบ โอลิเวอร์ครอมเวลล์ (Oliver Cromwell) ล้มเหลวในการเอายึดคืนป้อมดันแคนนอน ในปี 1649 แต่กลับยอมจำนนในปี 1650 หลังจากการปิดล้อมที่นำโดยเฮนรีไอร์ตัน (Henry Ireton)
ในปี 1690 มีสองกษัตริย์ คือ คิงส์เจมส์ ที่ 2 (King James II) เดินทางจากดันแคน ไปยังเมืองคินเซล (Kinsale) เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคมและจากนั้นไปฝรั่งเศสขณะที่ คิงส์วิลเลี่ยม์ ที่ 3 (King William III) อยู่ที่ป้อมนี้ ในเดือนกันยายน 1690 เมื่อสภาพอากาศแย่ทำให้เขากลับมาอังกฤษล่าช้า จุดที่เรือของคิงส์เจมส์ ออกเดินทางนั้นมีชื่อว่า "King James 'Hole"
ประภาคารสร้างในปี 1774 และยังคนใช้งานได้อยู่ในปัจจุบัน ป้อมแห่งนี้ เป็นสถานที่ในเวกฟอร์ดไม่กี่แห่งที่ไม่ได้ตกอยุ่ภายใต้กลุ่มกบฎไอริสช่วงปี 1798 ป้อมและเมืองดันแคนจึงกลายเป็นสถานที่หลบภัยสำหรับผู้ภักดีและทหารในเว็กซ์ฟอร์ดทางตอนใต้และยังใช้เป็นที่คุมขังและสถานที่ประหารชีวิตสำหรับผู้ก่อกบฏ ซึ่งทำให้เกิดบทเพลง Croppy Boy เคยมีกองกำลังที่ส่งออกมาจากป้อม เพื่อปกป้องเมืองเว็กซ์ฟอร์ดแต่ก็พ่ายแพ้ในการรบที่ Three Rocks
ดันแคนนอน ยังคงถูกใช้เป็นป้อมปราการโดยกองทัพอังกฤษ และถูกส่งไปยังกองทัพแห่งชาติไอริชในปี 1922 ในช่วงสงครามกลางเมืองไอริช มันถูกใช้เป็นครั้งคราวโดย FCÁ (Army Reserve) สำหรับค่ายช่วงฤดูร้อนก่อนที่จะถูกมอบให้กับสภาเมืองเวกฟอร์ด ในปี 1993 และต่อมาเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์
ไปเที่ยว
