เป็นโบราณสถานสำคัญแห่งชาติเมื่อ พ.ศ.2498 และมีการขุดแต่งบูรณะตามกรรมวิธีอนัสติโลซิส(คือการรื้อเทวสถานออกเป็นส่วนๆ และทำสัญลักษณ์ไว้เพื่อนำมาประกอบใหม่ตามรูปเดิม) ใน พ.ศ.2532 และแล้วเสร็จใน พ.ศ. 2537  นับเป็นปราสาทหินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดที่พบในภาคอีสาน องค์ปรางค์ ปราสาทหันหน้าสู่ทิศตะวันออก สร้างด้วยหินทรายจำหลักลวดลายสวยงาม กำแพงขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบเป็นเขตปราสาท สร้างด้วยศิลาแลง ส่วนหนึ่งขององค์ปรางค์พังทลายลงมาบ้างและอยุ่ะรหว่างการบูรณะ

กู่เปือยน้อย (พระธาตุกู่ทอง) ตั้งอยู่ที่ บ้านหัวขัว ต.เปือย อ.เปือยน้อย ซึ่งอยู่ห่างจากจังหวัดขอนแก่นเป็นระยะทาง 79 กิโลเมตร กู่เปือยน้อยเป็นเทวสถานในศาสนาฮินดู สร้างราวพุทธศตวรรษที่ 16-17 มีการบูรณะในพุทธศตวรรษที่ 18 ครั้งหนึ่ง กรมศิลปาการประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานสำคัญแห่งชาติเมื่อ พ.ศ.2498 และมีการขุดแต่งบูรณะตามกรรมวิธีอนัสติโลซิส(คือการรื้อเทวสถานออกเป็นส่วนๆ และทำสัญลักษณ์ไว้เพื่อนำมาประกอบใหม่ตามรูปเดิม) ใน พ.ศ.2532 และแล้วเสร็จใน พ.ศ. 2537  นับเป็นปราสาทหินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดที่พบในภาคอีสาน องค์ปรางค์ ปราสาทหันหน้าสู่ทิศตะวันออก สร้างด้วยหินทรายจำหลักลวดลายสวยงาม กำแพงขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบเป็นเขตปราสาท สร้างด้วยศิลาแลง ส่วนหนึ่งขององค์ปรางค์พังทลายลงมาบ้างและอยุ่ะรหว่างการบูรณะ การเดินทางจากขอนแก่นจะใช้ เส้นทางหลวงหมายเลข 2 ขอนแก่น-บ้านไผ่ ระยะทาง 44 กิโลเมตร เข้าเส้นทางสายบ้านไผ่-บรบือ (ทางหลวงหมายเลข 23) ไปอีกประมาณ 11 กิโลเมตร แล้วแยกขวาเข้าสู่อำเภอเปือยน้อยอีก 24 กิโลเมตร

เที่ยวได้ตลอดทั้งปี