หลวงพ่อพระยืนมิ่งมงคล เป็นพระพุทธรูปศิลาปางอุ้มบาตรและปางนาคปรก สร้างขึ้นในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ หรือเรียกว่าสมัยขอมโบราณของอาณาจักรขอม ในช่วงสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๒ เป็นโบราณวัตถุที่สร้างขึ้นบูชาสักการะในสมัยขอมเรืองอำนาจ หลวงพ่อพระยืนมิ่งมงคลมี ๒ องค์ คือ หลวงพ่อพระยืนมิ่งมงคลเหล่าตะวันออก และหลวงพ่อพระยืนมิ่งมงคลเหล่าตะวันตก หลวงพ่อพระยืนมิ่งมงคลเหล่าตะวันออก ประดิษฐานอยู่บริเวณโรงเรียนชุมชนบ้านพระยืน เรียกว่าองค์ตะวันออก เพราะอยู่ทางด้านทิศตะวันออกของหมู่บ้านพระยืน มีอาณาบริเวณเฉพาะ สร้างศาลาเป็นที่กำบังแดดฝนอย่างดี ส่วนหลวงพ่อพระยืนมิ่งมงคลเหล่าตะวันตก ประดิษฐานอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของหมู่บ้านพระยืน
ซึ่งแต่เดิมคนรุ่นเก่าเล่าว่า เป็นพระพุทธรูปยืน แต่ถูกโจรทุบทำลาย ดังคำบอกเล่าในศิลาจารึกที่ฐานพระพุทธรูปที่จารึกไว้ เมื่อคราวปฏิสังขรณ์เสร็จเมื่อรัตนโกสินทร์ศก ๑๑๑ ตรงกับพุทธศักราช ๒๔๓๕ พระพุทธรูปศิลาทั้งสององค์นี้ เป็นพระที่มีพุทธลักษณะแบบสกุลช่างของขอมโดยแท้จริง คือ เป็นพระนาคปรกมีอายุราว ๑,๐๐๐ กว่าปีมาแล้ว